حضرت زینب (س ) در شب یازدهم محرّم (در شب عاشورا حضرت زینب علیها السلام بود و امام حسین علیه السلام ، زینب بود و
همه كس و همه چیز. در شب یازدهم زینب بود و زینب ، در این شب زینب علیها السلام قافله
سالار اسیران بود و نقطه اتكاء یتیمان !
مصائب هر چند بسیار سنگین بود و گران ، ولى حضرت زینب علیها السلام همچون كوهى
استوار در برابر مصائب ایستاد و خم به ابرو نیاورد!
به نگهبانى اسیران پرداخت ، به گرد آوردن زنان و كودكان پرداخت ، روان بخش
پیكرهاى بى روح گردید، نواى بینوایان بود و رمق بى رمقان .
از این سو به آن سو مى دوید و گمشدگان را مى جست ، از ضرب تازیانه پیكرش مى
سوخت ، خارهاى بیابان به پایش فرو مى رفت ، و جگرش مى سوخت ولى یتیمان را مى
جست .
این پیكر رنجدیده ناتوان ، معجزه گر بود، چنان شایستگى به خرج داد كه یك بچه
به زیر سمّ ستور نرفت . یك زن در آتش نسوخت ، یك كودك در آن شامِ شوم گم نشد.
پس از آنكه از این كارها فراغت یافت و از سلامت همه اطرافیان مطمئن شد، به سوى خدا
رفت و به عبادت پرداخت ، نماز شب به جاى آورد.
آنقدر ناتوان و كوفته شده بود كه نتوانست ایستاده بخواند، در آن شب نماز شب را
نشسته به جا آورد و با خداى خود به راز و نیاز پرداخت .(27)
امام صادق علیه السلام فرمودند:
نماز شب موجب رضاى پروردگار و دوستى فرشتگان و سنّت پیامبران و ریشه ایمان
و ناخوشایند شیطان است
تبلیغات 
نظرات